Saturday, November 6, 2010

padayon

Hala, hapit napud nako nakalimtan ako diary aa ako kinabuhi, ako unya ning i print...hehehe

Heavy kaayo ang panghitabo sa akong kinabuhi karong mga panahona...


Adto sa ta sa mga maayong mga butang na nahitabo sa akong kinabuhi, unsa kay nakapasar ko sa Civil Service Exam ( I dont know if i ahave already written it here)

Ikaduha kay nakakuha na ko  ug passport and Seamans book, nakakuha pud ko ug Solas Certificate.

Kahibalo na pud ko mo play ug Violin, (dugay na kaayo ko nangandoy ani nga instrumentoha.

Daghan kaayo ko angay ipasalamat sa Ginoo, for His great graces na iyang gihatag nako. I love you Lord...The best jud siya, walay sama..

Kung naay mga kalipay, feel nako mas daghan man ang akong kasubo ui..

Kung sauna, kadaghan ato kay sa panimalay ug mga personal struggle, karon, personal struggle gihapon pero sa trabaho na pud.

"Why cant I grasp with my KRA?" "I'm pissed off with your performance" mao na linya na gisulti sa akong store manager na murag dili jud nako makalimtan hangtod sa hangtod.

Unsaon man ni ui, wala ko kasabot, I do not know how, ambot lang.

Mag clash lang pirmi among personalidad, dili jud mi mag ka uyon sa usag-usa... Tinuod jud nang panultihon na "you cannot plese everyone" bisan pa man sa imung kaayo, dili jud tanan maganahan nimu.

I am not a performer karon sa akong trabaho, maayo pa tong naa ko sa Jollibee kay ma feel nako na maayo kayo na daghan ko napalipay, dagahn ko na "touch lives". Daghan ko ug mga applauds, mga pagdayeg na akong nadawat ato. Proud kaayo ko sa akong gipangbuhat ato bahala na nga nagpaka ulaw ko ug host host, sayaw-sayaw na way angay...Pero nalipay ko ato.

Karon na na Manager na ko, lahi na akong gibati. Bunga ba kini sa stress or pressure? Murag dili.

I feel na wa koy gamit, wa koy ayo, wa koy kapadulngan. Pirmi lang ko palpak, pirmi lang ko kasab-an. Gi kjasab-an ko kay tungod ra pud sa akong mga binuhatan.

Nagpasalamt pud ko kay lig-on ko na pag katawo, God gave me the courage and strength to move on, na kaya ra nako, na dili mohilak.

Pero sakit na kaayo ako dughan kay feel nako, dako na kaayo ko ug sala. Dili na jud ko ganahan mopadayon niining trabahoa.

Pero angay ug matarong gayud na magpasalamt gihapon  ko, bisan pa man sa mga kasaba, panaway ug mga criticismo na akong nadawat, daghan ang nagmahal nako. Ang mga crew diri sa Greenwich, kahibalo ako na gimahal ako nila. Ug sila nang pina ka bug-at na rason nganu nagpadayon pa ko diri.

Salamt Ginoo, gihatagn mo sa mga tawon na magmahal nako, maski unsa pa ako. Salamat na imu silang gihimong instrumento aron ako magpadayon pa dinhi, aron mag tinguha sa pagpaningkamut na mahimong maayo sa trabaho. Salamat niining tanan kay imu gipadayon sa pagbubu sa imu grasya kanako, na mahimu pud ako na instrumento sa imung kamaayo pinaagi sa akong mga buhat. Salamat sa Greenwich, daghan kaayo ko ug nakat-on dinhi.

busy busy busy

Nakalimtan nasad nako ug hapit kani na blog, pero ako na realize na ako jud ni xa i maintain, para source ni nako ug inspiration and basin ma feature unya ako life sa "Malaala Mo Kaya".

I´m so grateful for this past weeks kay dagko kaayo mi ug halin sa amu delivery, nalipay jud ko na nappreciate na jud ni Sir Arnel (at last) ang akong mga efforts.

Grabe kaayo gihapon ka powerful ang prayer ui, God is the best jud. Wa jud ko niya pasagdi.