Nganong Catolico Ako Hangtod Karon

I have written this on 2009 when I was still 20 years old, when I joined the contest of "Bag-ong Lungsuranon" found it on my archive documents...

---------------------------------------------------
                                                “Nganong Catolico Ako Hangtod Karon”

By: Mark Jimuel Castillo

Binunyagan dili lamang sa tubig kun dili sa kalayo sa Espiritu Santo. Ang Ginoo naghatag kanako ug bahandi, ang bahandi na nagpalig-on sa akong relasyon ko kaniya, mao kini ang akong pagka Catolico. 

Ngano man nagpabilin man ko sa akong pagtoo? Kanus-a ako magpabilin dinhi sa akong gi tuohan? Kinsa akong gisaligan?

Ako beynte tres anyos pa lamang, ug sa akong edad daghang mga tentasyon ug paglinlang ang nag alirong kanako. Mga pangutana ug kalibog, mga panulay ug pagsulay daghan kaayo, apan ang Ginoo sa iyang hingpit na gugma nagpakita sa iyang pagka maayo. Sa akong edad curioso ako sa daghang mga butang, sa mga misteryo ug sa syensya, sa  makita ug dili makita. Sa teknolohiya na nahimong usa sa mga hagit sa akong pagpabilin sa paagtoo pinaagi sa mga inpormasyon nga nakahatag kanako sa pagduha-duha ug kalibog. Ang mga saad sa ilang mga pinuno, na ako daw ma langit kung mo uban ko kanila. Ang mga propesiya daw sa bibliya na sila ang mga anghel sa Dios na minaog sa langit aron luwason ang katawhan. Ug ang nagpaila na sila ang bag-ong Jesucristo sa bag-ong panahon, mao ang uban sa daghang mga pang akit na akong nasaksihan. Ako naminaw ug nagpahinuklog kanila pero ang grasya sa Espiritu Santo maoy nag lihok sa akong tanlag. Samtang ako naminaw kanila, mas nihugot ako sa pagtoo ug pasalamat na ako membro sa lawas ni Cristo dinhi sa Simbahang Catolico ug sa mga linain na grasya nga nagpaabot kanako dinhi.

Una sa tanan mao ang mga Sacramento na nagpasinati kanako na ang Ginoo wala lamang sa langit, kun dili naa usab siya sa mga Sacramento na iya gihatag kanako. Ilabi na ang Santos na Eukaristiya kung diin dili lamang nako mabati ang pulong sa Dios ug na dili lamang makita apan ako sad na matagamtaman mismo ang Ginoo nahimong pagkaon kanako ug nga andam ibalik iyang sakripisyo alang sa akong kaluwasan.. Ang Sakramento sa pagkumpisal na ang Ginoo sa iyang dakong kalooy andam na mopasaylo sa akong mga sala, dinha sa presensya sa pari.

Dili sad mahimo sa isa way bili lamang ang pagtoo sa mga Catolico sa Mahal na Birhen Maria, ang inahan ni Jesucristo na giihatag usab aron mahimo nakong inahan. Dako kaayo ko ug debosyon sa inahan sa Dios na usa sa akong mga dangpanan diha sa akong kalisod ug kalibog sa pagtoo, dinhi lang nako makita sa pagtoong Catolico ang dakong respeto sa Mahal na Birhen na sa ubang mga tinuohoan yano ra kaayo na gipasipad-an. Dinhi sad nako na ilhan ang mga Santos ug Balaan ug sa pag pasidungog kanila. Mas nilambo pa ug nilig-on pa ang akong pagtoo sa Dios ug sa iyang Simbahan pinaagi kanila. Usa sa akong paboritong mga Santos mao si Santa Teresita sa Batang Hesus na sa iyang ehemplo sa pag ka simple ako nakita na kitang tanan gitawag sa pagka Santos ug pagka Balaan bisag sa atong kaubos diha sa mata sa Dios.

Ang mga sacramentaryo o mga balaang mga butang nga nag hatag pa ug mas lapad na agianan aron masinati nako ang Ginoo. Ang mga imahen, rosaryo, eskapularyo, medalya ug uban pa na nagpahinumdom kanako sa presensya sa Dios.

Ang mga sagradong tradisyon usab sa Simbahan ang usa sa naghatag kanako ug rason ngano ako anaa pa sa akong pagtoo kay tungod niining mga balaang tradisyon ako nakita giunsa sa Ginoo pagdumala ang Simbahan pinaagi sa pag uyon niining mga rebelasyon na iya gayud nga gi bendesyonan pinaagi sa iyang mga sulogoon dinhi sa Simbahan

Ang mga kasulogan sa tibook tuig sa simbahan usa usab sa mga rason mao natagaan ako ug higayon na masinati nako ang kinabuhi sa Ginoong Jesus dinhi sa kalibutan. Ang kasaulogan sa Pasko sa Pagkatawo ang usa sa akong pinaabot na panahon. Ang pagsaulog sa Pasko nagpahandum kanako sa pagka ubos sa Ginoo ug sa pagkamangihatagon sa Dios Amahan kanako. Kung  pagkamangihatgon sa Dios Amahan ang hisgutan, dili sad nako pwede ibuwag ang iyang pagkamangihatagon kanako sa kinabuhing dayon pinaagi sa pagkabanhaw sa atong Ginoong Jesucristo na gisaulog sa Simbahan matag tuig.

Dako sad akong kalipay sa akong pagka membro ning Simbahan. Dili lamang kini Simbahan sa mga pari, sa mga adunahan, sa mga ma ipluwensya ug sa mga katigulangan, kun dili Simbahan kini sa tanan ilabi na kadtong mga nasalaag. Diri nako nakita ang tinuod na pagka hiusa pinangulohan sa Santo Papa ug sa iyang tinudlo na Arsobispo, ang kahiusahan na dili nimo makita sa uban, ang kahiusahan na gikinahanglan sa kalibutan ug ang kahiusahan aron kita magpuyo sa kalinaw uban sa tanan membro sa lawas ni Cristo. Dili lamang ang mga adunahan ang para sa simbahan, mas gipalabi ang mga alaut sa communidad. Diri nako makita sa Simbahang Catolico ang pag inambitay sa usag-usa ug ang pag atiman sa ilang mga gi kinahanglan. “Church of the Poor” kung sa iningles pa, ang tawag sa simbahan. Dili tungod kay puros pobre ang membro dinhi, kun dili, gipakita niini na ang Simbahan andam modawat sa mga tawo na nasalaag, sa mga alaut sa espirital na butang, ug mga tawo na gutom ug uhaw sa pulong sa Dios.

Malipayon ako na ako mi gradwar sa usa ka Catolikong tunghaan (gipadagan sa mg paring OAR) na mas gipatubo pa ako pagtoo sa Simbahan pinaagi sa mga pagtulon-an na ko nakat-unan. Tungod niini akong nabatyagan na ang simbahan dili lamang para sa mga hamtong ug tigulang, naghatag pud kini ug higayon sa mga kabataan na maila pa ang Ginoo ug mapasabot ang  tahas sa kabataan sa kommunidad pinaagi sa mga programa na gi mugna sa Simbahan alang kanamo mga kabataan.

Ako sad na nakit-an na dili kinahanglan na mahimo kang usa ka pari ug pagka madre aron mahimo ako na usa ka misyonero, bisag pa sa akong pagka ordinaryo mahimo nako mapa ambit ang awhag sa Simbahan sa pagka misyonero pinaagi pagtampo sa akong bahandi, talento ug pag-ampo, o dili ba, sa akong pagpuyo sa Kristohanong kinabuhi ingon man mahimo akong ehemplo sa uban, mao na nagpabilin ako niining akong pagtoo karon kay ako gitawag man sa pagka misyonaryo.

Ang kristohanong pamilya na ako nasinati dinhi sa Simbahan ang naghatag usab nako ug paglaum sa mas dako pang pamilya nagpaabot nako sa gingharian sa langit.

Malipayon ako na membro ako sa Simbahan na andam makigbisog alang sa kaayohan sa nasud. Andam na maminaw sa awhag sa kabaghoan. Gipakita sa Simbahan na ang Dios ang labing gamhanan sa tanan, na dili sa pistola, tanke ug giyera kun dili pinaagi sa pagsalig ug pangaliya kaniya mahimo na makab-ot ang kalinaw ug kaangayan.

Malipayon ako na nagpabillin akong Catoliko kay ako na membro sa usa ka Simbahan na andam nagpanalipod sa interes ug sa kaayohan sa katawhan ilabi na ang interes sa Pamilya. Bisan pa man hagbay nang gibuwag ang katungdanan sa Simbahan ug sa Gobyerno apan padayon na gilaban sa Simbahan ang kaayohan sa tanan. Sa pamilya karon na gihulga sa mga gisang-at na balaod aron ma pugngan ang populasyon pinaagi sa paghimong legal sa mga contraseptibo nga usa ka matang sa aborsyon. Nahulga pud apil ang kasagrado sa matrimonya na gibalaan ug usa sa sakramento sa Simbahan. Ug ang mga kabataan na gitang-tangan sa ila dignidad ug gikuhaan sa higayon na masinati nila ang ilang pagka bata tungod sa pag pugos sa pagpanarbaho o dili ba sa pag abuso sa ilang kaugalingong ginikanan. Bisan paman sa mga makaguol na sitwasyon, nahuwasan ako kay tungod ang simbahan, kung asa membro ako karon, milaban, misukol ug nakigbatok niining mga mangil-ad na binuhatan.

Tinuod gayud na ang mga pari, madre ug mga sulogoon sa simbahan mga yanong tawo ra usab, sama nako, madagma ug mahisukamod gayud. Sa kapin 2000 ka tuig na ang milabay, dili ikalimod na ikadaghan usab kini nga na nadugmo, sa mga kontobersiya, paglinlang ug kasina sa uban. Bisan paman niini padayong mibarog ang Simbahan, padayong mi kaylap ug padayong mitubo. Nagpadayon ang Espiritu Santo na nag aghat kanako sa akong pagtoo na dili hitupngan, pinaagi sa iya grasya ug panalipod ako nagpadayon sa pag uban ug pagtubo dinhi sa grasya isip Lawas ni Cristo.

Ang akong kasing-kasing magpabilin dinhi sa pagtoong Catolico. Wala na ako’y pangitaon pa. Nadunggan na nako ang mga saad sa daw sila “mga propeta”. Ako nang na pamatud-an sa ako kaugalingon na na dinhi ang akong kaluwasan. Dili ika hitupngan ang akong kalipay na ako membro ning Simbahan na gibalaan sa Dios. Ako maningkamot sa pagpadayon sa pagpuyo sama ni Kristo, ni Maria ug sa mga Balaan. Dinhi na ako sa akong gituhoan hangtod na makita ko na ang kahingpitan sa kinabuhi, ngadto sa Langit. Misalig ako sa Dios ug sa iyang saad mgadto kang Pedro sa pagtukod sa iyang Simbahan, mao kana ang tinubdan sa akong pagtoo ko sa Simbahang Catolico.

Ang akong lang panghinaut na unta andam kita na mo sanong sa tawag sa Simbahan sa pag-ila sa atong tahas sa pag tukod sa gingharian sa Dios dinhi sa kalibutan pinaagi sa pag atiman sa mga nagkinahanglan, mga masakiton, biniyaan, nag inusara, gugutom, gi-uhaw, linupig, gitamay, mga naguol, ug tanang nagkinahanglan ug amoma. Pinaagi sa atong pagtagad kanila atong mapabilin na ligdong ang Simbahan, mapuy-an nato ang mga hiyas ug  bahandi na gibubo sa Dios ngadto sa mitoo ug misalig kaniya ug sa gitukod na Simbhan sa iyang bugtong anak. Mahimo unta kita na larawan sa Dios ug makita sa uban na tinuod ug buhi ang Ginoo pinaagi sa pagbuhat ug maayo sa uban. Pinaagi niini daghan pa ang molig-on sa ilang pagsalig sa Ginoo ug sa Simbahan, ug sa iyang pagka Catolico. Ang paglaum sa katawhan na usa ka adlaw mobalik gayud ang Ginoo ug masaligon siya na siya ibutang gayud sa tuo sa Dios aron mosalo sa iyang bankete didto sa gingharian sa langit. Samtang naghuwat kita sa pagbalik ni Jesus, mao na padayon kita na magtambayayong sa paglakat ug magdungan kita na motubo sa grasya isip lawas ni Cristo.